H τρομοκρατία
του θεάματος
Δεν είναι άλλη από την εμβόλιμη
ιδέα να φανταζόμαστε και να ονειρευόμαστε /
Αυτό που ήδη έχει προβληθεί
ως εικόνα
Χωρίς την απαραίτητη συγκατάθεσή μας
Σ’ αυτό το φιάσκο
Κι όμως ζούμε μέσα σ’ αυτό.
Παλεύουμε γι αυτό
Καταπατήσαμε τον αυθορμητισμό
και τα ένστικτα μας – εξαιτίας αυτού –
Και το τέλος να έχει καταστεί κάτι το αναγκαίο,
και όχι το φυσικό επακόλουθο που έτσι κι αλλιώς θα ‘ρθει.
Όλα βιασμένα.
Η εποχή είναι πιο μπροστά από σένα
κι ο χρόνος σαν ενα ξελιγωμένο άλογο
Που τρώει ξυλιές για να τρέξει
Να τρέξει.
Πιο γρήγορα. Κι άλλο
Τρέξε.
Πιο γρήγορα.
Ενω εμείς
Αποτραβηγμένοι πια
Απ’ τις φωνές του τσίρκου – μα καμιά φορά –
Κάνουμε την εμφάνισή μας
Σαν τρελοί σαλτιμπάγκοι
Να φωνάζουμε: ΣΤΑΜΑΤΑ!
Είσαι νεκρός ήδη.
Και ένα άλογο να τρέχει μόνο του
Χωρίς αναβάτη πια..
Να τρέχει – πιο γρήγορα τώρα –
Φώντας Φ. x Σκοτάδι Άγνωστο
Μπολ Φυστίκια 
Σχολιάστε