Εκείνη η νοητή γραμμή που ενώνει δύο σημεία ονομάζεται απόσταση.
Η ίδια η γραμμή, αυτή
που εξ’ ορισμού τα χωρίζει.
Εκεί ανάμεσα χωρούν όλης της γης τα πάθια και τα μάταια.
Εκείνη η εικονική γραμμή που χωρίζει δύο σημεία, ονομάζεται κόλαση.
Την ίδια τη γραμμή, αυτή,
θα την φωνάζω προβολή,
και θα αντανακλούν όλα όσα με πλήγωσαν ποτέ μου σε επανάληψη,
μέχρι να μεγαλώσω.
Αυτή η νοητή γραμμή είναι συρματοπλέγματα που ράφτηκαν σφιχτά πάνω σε κάθε ανάσα ικανοποίησης που θα έρθει.
Από το ένα σημείο ως το άλλο και πάλι πίσω.
Μια να ξέρεις τι ήσουνα και μια τι πας να γίνεις.
Μα αυτό που με τρομάζει περισσότερο είναι η αντοχή μου.
Σε τόσα πήγαινε-έλα, δεν με άκουσα ποτέ να ξεστομίζω φτάνει.
Μπολ Φυστίκια 
Σχολιάστε