Η μπουγάδα (Τρία Έπσιλον)

α.

προσπαθώ να ισορροπήσω ενώ έχω μπουκώσει ένα εσώρουχο στο στόμα [δεν τα είχα φανταστεί έτσι τα πράματα] ανοιγοκλείνω πλαστικές δαγκάνες, καβούρια στα δάκτυλα των ποδιών μου, σκοινιά στους καρπούς μου- ανάποδα κρεμασμένη η πέτσα μου στον ήλιο μέχρι να σκληρύνω επαρκώς και να μη μπορείς να περάσεις

δερματικές παθήσεις και αλλεργιογόνα, καρκίνοι και αλογόνα- δάκρυ και φτάρνισμα, ή μήπως είναι με έψιλον; δες στις παλάμες μου έχω πληγές μα δεν ήταν καρφιά- αν θες πιάσε, αλλά έχω χαλαρώσει αρκετά επειδή δεν κινούμαι και τόσο- αυτές τις μέρες κυρίως στατικά χαμογελάω και αποτυπώνομαι σε φίλτρα υψηλής έκθεσης στον ήλιο, κοίτα με – δες με έχω όμορφο πρόσωπο. κοίτα με είπα

πλέον βάζω ανενόχλητη τα ρούχα για πλύσιμο, προσπαθώ να ισορροπήσω στην άκρη του σκοινιού, κρεμιέμαι από λάθος- και παρά την αφόρητη του τόπου υγρασία, λίγο-λίγο από τα χρόνια που με έβρεξες στραγγίζω

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

Αρέσει σε %d bloggers: