Τραγούδι οδοστρωτήρα (Πλανητεία)

Η χαρά μου μετά από εξέταση αίματος
η υγεία του τέρατος
σε ξέφωτο της γης τρέχουνε
μια παρτίδα ακόμα, κάτω απ’ το χώμα
να μην ξεχάσω
τέλειο φως όταν φτάνει εκείνη η μέρα
σε μια γιορτή όλα ακούγονται σαν γράμματα
στρωμένο τραπέζι για το τέλος κι όλοι κοιτούν τα μαύρα καθαρά καθώς και ράβομαι
Τι γενέθλια κηδεία είναι αυτή;
Όλοι συναντιούνται στην κατάφαση
Τι κηδευμένο αναστάσιμο πιάτο;
για να δω μέσα το σχήμα της τυχαίας αγάπης
Ήταν ψαρόσουπα
Και καθώς βγαίνω στο κάτω της ευτυχίας
Η πρώτη κουταλιά

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

Αρέσει σε %d bloggers: