Παράλληλες ευθείες γραμμές
Τις νύχτες μόνο
κώδικες στο σύστημα του εγκεφάλου:
Με λέει «οξυδερκή»
Τον λέω «τσακάλι»
Κανένας μας δεν είναι απλώς ευφυής
και την πατήσαμε
-πάλι δεν το ζήσαμε-
έψαξα στον πέμπτο
ένα αυτός, εκατό εγώ, εκατό αυτός; εγώ
κανένα
κλειδί, ευτυχώς δεν υπάρχει
δεν θα πάμε με πτώση
πέσαμε μια φορά
έξω
Εγώ νόμισα ήταν για μένα
Αυτός νόμισε ήταν γι’ άλλον
Δίνω δυο μέρες
Δίνει δυο μήνες
Γράφει βρώμικους ήχους για ρίμες
Γράφω σάπια ποίηση – με ψευδώνυμο
Μα είναι το ουίσκι ακριβό
η εποχή μας φθηνή
το σπίτι μου γκαρσονιέρα
Είναι Δευτέρα
κι έχω τόσο κουραστεί
που πέθανα και περιμένω
τις νάρκες του πάρκου να σκάσουν
αυτή η σπίθα να γίνει φωτιά
αυτό είναι timing
το κέντρο μικρό
εμείς λίγοι
κι ο ένας για τον άλλον
Κι αναμετάξυ μας
στην ίδια «φάση»
Τρίτη απόγευμα μόνο
Και σκέψου πόσους αντέχει μια πλατεία
Που και οι ευθείες μας καμπυλώθηκαν
Μα και δε θα συναντηθούμε ποτέ
Χρόνος υπάρχει
Σωστό ή λάθος
Σίγουρα πάντως δεν θέλω
Να βρίσκομαι άλλο
Σ’ αυτήν την θέση.
Μπολ Φυστίκια 
Σχολιάστε