Αν μ’αφήσεις, θα καταπιώ
μία μία τις νύχτες που σ’αφησα
στην εξώπορτα-πώς γίνεται πάντα
έτσι απλά
να σ’αφήνω να φύγεις;
Ή που θα πάω σπίτι να γράψω
καυλωμένες ρίμες
ή θα μ’αφήσεις
Υπόσχομαι πως μετά από τόσες
υγρές έρη(ι)μες, ρηχότητες
….. …………………
[συμπλήρωσε ώστε να είναι
ομοιοκατάληκτο με το «αφήσεις»‘]
Μπολ Φυστίκια 
Σχολιάστε