Αγρυπνία
Το κορμί ζητάει ανάπαυση,
μα το μυαλό αλληλογεί.
Νυχτερινές πτήσεις
με ακουστικά και τσιγάρα.
Πάντα θεωρούσα προνόμιο
το να μπορώ να ατενίζω
μικρά ψήγματα του Σύμπαντος,
μακρινές λαμπερές προβολές.
Μαζί κι αυτό το τόσο χτυπημένο θηλυκό σώμα,
που ανοίγει και κλείνει τους κύκλους
του άφθαρτου Χρόνου.
Η μουσική μας εξακολουθεί να παίζει,
για πάντα και μόνο,
στη μέγιστη δυνατή ένταση.
Ενεργειακή μάνα
μεγαλώνει παιδιά της ψυχής.
Γιατί χωρίς Εκείνη,
Απλώς δεν μπορούμε να υπάρχουμε.
Και να που
μέσα στο πηχτό σκοτάδι
αρχίζουν να διαφαίνονται
όλα τα όμορφα!
Μπολ Φυστίκια 