Χαριτίνη

Αποσπάσματα part 2

Βότσαλο

Υπάρχουν φορές που θέλω να δέσεις ένα βότσαλο στον λαιμό σου
Υπάρχουν φορές που θέλω να στο δέσω εγώ
Κι ύστερα σκέφτομαι
Πόσο μάταια πρέπει να ένιωθε ο Ξέρξης
Μαστιγώνοντας τη θάλασσα για να την τιμωρήσει

Ορφέας

Όταν επαναλαμβάνεις ένα όνομα ξανά και ξανά
Του δίνεις θεϊκή υπόσταση
Το μετατρέπεις σε ξόρκι
Προσευχή
Επίκκληση
Κι είναι πολύ πιθανόν τελικά

Αποσπάσματα part 1

λήμματα

απόψε η αναζήτηση μου θα έχει αποτελέσματα
167 φορές η λέξη χέρια
23 φορές η λέξη ασφαλής
251 φορές η λέξη αγκαλιά
Κι όλο αναρωτιέμαι αν τα μάτια μου κατέληξαν στα σκουπίδια
Κι αν φοράς με ευκολία άλλο ζευγάρι τώρα
«τι σημαίνει στα αλήθεια όταν δεν μπορείς να το συγκρίνεις με τίποτα άλλο;»
(βρες την απάντηση, μην με κρατάς σε αγωνία)

Closesque

-Άλλος;
-Ποιος;
Κανείς δεν ξέρει να απαντήσει
Οι παλιές συνήθειες πεθαίνουν γρήγορα
Κι όποιος πει το αντίθετο απλώς συντηρεί πτώματα στο ψυγείο του
Πίσω από άσπρες πόρτες
Προσδοκίες

Εχτές μαχαίρωσα τον dj στην καρδιά

Εχτές μαχαίρωσα τον dj στην καρδιά
(δεν είμαι σίγουρη αν χτύπησα ακριβώς καρδιά αλλά έστω)
Ο καριόλης έπαιξε ακριβώς στην αλλαγή της ώρας
Το «Σε αγάπησα» της Πλάτωνος
Πήγα με ηρεμία να του ζητήσω τον λόγο
-Κλείσ’το του είπα, είσαι σοβαρός;
-Έχουμε άρρωστο κόσμο εδώ μέσα μωρό μου
-Βλέπεις κανέναν να χορεύει ρε μαλάκα;

«Λίγα κομμάτια σε κίτρινο χρυσό έχουν μείνει, τώρα είναι ευκαιρία να τα αποκτήσετε»

-Άλλαξε κομμάτι, αλλιώς θα σου κάνω αυτό που περιγράφει ο Morrissey στο Panic
-Κάτσε αυτός δεν είναι φασίστας;
-ΕΛΑ ΚΛΕΙΣ’ΤΟ ΕΙΠΑ

«Γέρασες, γέρασα»

Τελοσπάντων, να μην στα πολυλογώ
Όταν μπήκε το αγαπημένο μου σημείο, εκεί που πέφτει το μπάσο αρμονικά
Τράβηξα την φαλτσέτα που σου έχει λείψει και του έκοψα τον λαιμό
Επειδή όμως φώναζε άουτς συνέχεια
Και δεν τα μπορώ αυτά
Με ένα αριστοτεχνικό χτύπημα black mamba του κάρφωσα την καρδιά
Την έβγαλα-την ξεκόλλησα
Και την έφαγα μαζί με τα πατατάκια του ποτού μου
Τα υπολείμματα τα έκανα κραγιόν
Πάμε να φύγουμε ρε μαλάκες, νέκρα είναι εδώ μέσα

«You are my last hope»

Υπό την (κατ)αιγίδα

όταν βρέχει λιμοκτονώ
και τάζω στον εαυτό μου
ότι αυτή είναι η τελευταία φορά
που μιμούμαι την καταιγίδα

φοβάμαι μην αντιστραφούν οι ρόλοι
και αντί να με ακούς
αρχίσεις να με διαβάζεις
ξεχνώντας ότι γράφω μόνο κατοπτρική

/
μου μίλησε ο εαυτός μου χτες
μα δεν τον άκουσα
ήμουν πολύ απασχολημένη να ακούω φωνές από το διπλανό δωμάτιο
θα ήθελα να μπορούσα να μιλάω πιο καθαρά
θα ήθελα να μην με θυμάται κανένας 
να μην γονατίζω αντανακλαστικά επειδή πονάω ακόμη από την τελευταία φορά

δεν είμαι εγώ για ανθρώπους και δεν είναι εκείνοι για εμένα
γι’ αυτό μιλάω μόνο επί πληρωμή
και ακούω παρά την θέλησή μου
εχτές μόνο έβαλα εκείνον τον δίσκο που σ’ άρεσε
και βγήκα απ’ το δωμάτιο να τον θαυμάσουν οι τοίχοι
εξάλλου έχουν καλύτερη ακοή από εμένα

Πραγματικότητα 1.0

κάνε μου μια χάρη
την άλλη φορά που θα έρθεις από εδώ
μην αλλάξεις θέση στα πράγματά μου
δεν θα τα αναγνωρίζω μετά
και ήδη με έχουν αρνηθεί τα περισσότερα από εκεί
ο πιο ζωντανός είναι ο τοίχος και δεν μιλάει ούτε καν αυτός πια
μην
βλέπεις άλλοι αλλάζουν σεντόνια λόγω ανθρώπων κι άλλοι επειδή δεν αντέχουν να κοιμούνται σ’ αυτά
άλλοι πιο ήρεμοι, λιγότερο σκεπτικοί, δεν τους πειράζει που το κρεβάτι σου είναι χαλασμένο
ή που η πόρτα του δωματίου σου τρίζει ελαφρά
απλά ίσως εκείνοι να αγγίζουν υπερβολικά
και κάπως αδέξια αφήνουν αποτυπώματα εκεί
και εμείς μετά δεν είμαστε σίγουροι
αν είναι δικό μας δωμάτιο πια

(μέχρι να τους συγχωρήσουμε-να τους ξαναβάλουμε δηλαδή στον χώρο)

THANK YOU MARIO! BUT YOUR PRINCESS IS IN ANOTHER CASTLE

1.
Οι τοίχοι
-εν αντιθέσει με την κοινή γνώμη
Έχουν δύο υπέρογκα χέρια
Τα οποία τις περισσότερες φορές
Αναλαμβάνουν να δημιουργήσουν συνθήκες επίπλαστης ασφυξίας
Ειδικά εάν κάποιος ανασαίνει πολύ και βαθιά

2.
Σε εκείνα τα μέρη που ειδικά ρούχα φοράνε τον κόσμο
Και καταναλώνονται ειδικές ουσίες δια στόματος
Κι άλλες καταλήγουν στο συκώτι
Κι άλλες στο λάρυγγα και στους πνεύμονες
Κι άλλες απλά στο πάτωμα
Εκεί έμαθα να χτυπάω την ευτυχία μου ενδοφλέβια
Ώστε να κρατήσει και μετά το πέρας 2 ωρών

3.
Δεν με πειράζει η έλλειψη προσπάθειας
Με πειράζει που κυκλοφορούν άνθρωποι εκεί έξω
Και εδώ, μέσα
Που μιλούν και βαδίζουν σαν εσένα
Και καμιά φορά μπερδεύομαι
Και γυρνάω στο δικό σου όνομα
Και όταν συμβαίνει αυτό
Ξεχνάω λίγο
Για λίγο

4.
Η αλήθεια είναι, ότι δεν θέλω να πω την αλήθεια

5.
Σύντομη αγγελία:
Κάπου, κάπως, χάθηκαν
Εάν βρεθούν, να επιστραφούν
Σε αυτόν που θα λείψουν περισσότερο