Το άλλο μέσα στο ίδιο
Θέλω να σκοτώσω τον εαυτό μου, είπες
και εγώ σου απάντησα
πως δε θα τα καταφέρεις ποτέ.
Καθώς με κοιτάς
ένα πλάσμα γεννιέται απ’ τα κομμάτι που σκοπεύεις να τινάξεις στον αέρα
κι είσαι εσύ το πλάσμα
αλλά εκείνο είναι κάτι άλλο
γιατί εσύ είσαι óμορφος κι αυτó άσχημο
γιατί εσύ είσαι καλοντυμένος κι αυτó φοράει κουρέλια
γιατί εσύ είσαι χαμογελαστóς κι αυτó κλαίει
αφήνοντας να φανούν τα στραβά του δóντια.
Καίω την παράδοση κι ας μην καίγεται
Καίω τα βιβλία κι ας μην καίγονται
Καίω εσένα κι ας μη μπορείς να καείς
Και φωτίζω τον κóσμο.
Ησυχία
και έπειτα
Ο νυχτερινóς μου παρείσακτος βάζει τις φωνές.
Θέλω να σκοτώσω τον εαυτó μου, είπες
και εγώ σου απάντησα
πως δε θα τα καταφέρεις ποτέ.
Αναρωτιούνται πως θα σωθούμε
Αναρωτιούνται, σπάνε τα κεφάλια τους
σπάνε τα κεφάλια μας
πως θα σωθούμε
πως θα γλυτώσουμε
μετά τη μεγάλη έκρηξη
μετά την κόκκινη θάλασσα
μετά τη γέννηση των βουνών που θα στραφούν εναντίον μας.
Λέω, είναι προφήτες ψεύτικοι
που διαβάζουν και μιλάνε μόνο στη δική τους γλώσσα.
Λέω, είναι προφήτες ψεύτικοι
που τρώνε και πίνουν μόνο τα δικά τους φαγητά.
Κι οι αδερφές μου, που είναι όλες τους γεννημένες
με ένα δερμάτινο γάντι και με μια πυρηνική βόμβα
μες στο μουνί τους. Οι αδερφές μου, που είναι όλες τους πεθαμένες
με μια φυσαρμόνικα ανάμεσα στα δόντια τους
με τα χέρια τους αιωνίως να επισκευάζουν το παλιό ρολόι
κι οι αδερφές μου
που γνώρισαν μόνο φτώχεια, οδύνη και χίλια χρόνια ανησυχίας
δεν έχουν ανάγκη να σωθούν
γιατί έχουν ήδη σωθεί
δεν έχουν ανάγκη να σωθούν
γιατί έχουν ήδη σωθεί
δεν έχουν ανάγκη να σωθούν
γιατί έχουν ήδη σωθεί.
Σε αντίθεση με όλους τους υπόλοιπους.
Μπολ Φυστίκια 