Γεωργία Διάκου

πώς η Κλαρίσε Λισπέκτορ διέσχισε τη λίμνη

χρυσό είναι
είπε
το χωράφι και ο δρόμος προς τη Λοντρίνα
ένα ακατοίκητο φως γεμάτο ψάρια

τα ψάρια κρύβονται μέσα στη φυλή
που ράβει τσέπες
για να χωρέσει την κληρονομιά του ανατολικού
ζυγωματικά και ολυμπιακά μετάλλια στην ενόργανη

στο βλέμμα της επιφάνειας
η απόχρωση φαίνεται πράσινη
μία λίμνη ευρωπαϊκής εποπτείας
όνειρο του κολυμβητή Ντιμίτρι
και του βαρκάρη Ταντέο

η Κλαρίσε με τα πόδια στο νερό
και τα παπούτσια σε άλλη χώρα
θυμήθηκε πως ο Καρλομάγνος
λεγόταν Κάρολος
υποθέτοντας πως η λέξη
«καριόκα»
σημαίνει κάτι άλλο στα ελληνικά

ένα αστέρι με χίλιες ακτίνες
έβγαλε από το στόμα της
για νόμισμα

ο υπεύθυνος για τη μεταφορά
το δέχτηκε απρόθυμα
σκάβοντας ενάμισι αντί για δύο μέτρα

όταν μπήκε μέσα μύρισε
το δέρμα απ’ τα ψάρια
και τα ούρα των παλιών της φίλων

η Κλαρίσε απέκτησε μία κοιλιά γεμάτη λίμνη

ο εαυτός της πέρασε τα σύνορα
καταγράφοντας τις λεπτομέρειες
μίας παγκόσμιας εμπειρίας