Σεξουαλικώς μεταδιδόμενα τατουάζ
στην Λιάνα
Στο κωλομάγουλο αυτός της ζωγράφισε μιαν άγκυρα
ύστερα
άνοιξε το φερμουάρ και ξεχύθηκαν
ονόματα τού έρωτα
πάνω στην τρυφερότητα του μάγουλού της,
όπως πλοία βουτούν στην θάλασσα για πρώτη φορά.
Στους ώμους του αυτή
χάραξε μικρά φτερά
για να ‘χει ανάγκη πάντοτε την αγκαλιά της,
ύστερα του έδωσε το στήθος της
κι επέμενε στα χάδια
όπως το νερό θυμάται τις πρώτες μας λέξεις.
Αυτός κι αυτή
όχι βράχος και θάλασσα σ’ αυτό το ποίημα
μόνο έρωτας
μόνο ανάγκη ν’ αναπνεύσουμε από το στόμα του άλλου
κι επιθυμία βαθιά
ν’ αγκαλιάσουμε τον γκρεμό μας
και να τον συγχωρέσουμε
για την πτώση.
Μπολ Φυστίκια 