αθηνά αθηνά

O πάνθηρας

και κουνιέται η αντιλόπη
δε σταματά ποτέ να τρέχει

έχω μέσα μου ένα δάσος
που τα καλοκαίρια καίγεται
μα τους χειμώνες ξεκινά από την αρχή
παρακαλώ μη
μου χαλάτε το δάσος

και δαγκώνει ο πάνθηρας
την αντιλόπη που τρέχει
στο λαιμό βαθιά
ειμαι η αντιλόπη που τρέχει
μέσα μου μέσα
στο δάσος μου

είμαι και ο πάνθηρας.

Ο εραστής

έχω έναν εραστή
που δεν μου κάνει έρωτα
μονάχα κοιτά έξω από το παράθυρο
χαζεύει τα περιστέρια
τα αυτοκίνητα να μουγγρίζουν
και μερικές φορές
δαγκώνει τα χείλια του
αν δει κάποιον να πέφτει
ή αν θυμηθεί
κάποιο από τα τρομερά του λάθη
μερικές φορές
νομίζει πως θα τρελαθεί
και τότε εγώ πιστεύω
πως θα μου ξανακάνει έρωτα
για να ξεχάσει
τα προβλήματα του
μα το μυαλό του πάντα
είναι έξω από το παράθυρο
όσα σκέρτσα κιόσα νάζια
έχω έναν εραστή
που όλον τον έρωτα του κόσμου
να του ζητήσω
δε μου τον δίνει γιατί
αυτός κοιτά πάντα
προς τα σύννεφα
που μεταφέρονται από βορρά σε νότο
και από νότο σε βορρά
μαζί με τα χελιδόνια.

Αρέσει σε %d bloggers: